Ambon, Ulan at Bagyo (Tula)

ni May Anne Joy D. Romanes

Kung ang mga salita ay kayang magbunsod ng ambon
Alam kong bubulong ka sa gitna ng tahimik na panahon
Hahayaang ang mga butil ng tubig sa puso kong nais
Kumawala sa apoy ng damdaming matagal kong tiniis
Hahayaan mong ang aking puso ay ay maging manhid
Sa loob ng nauupos mong damdaming para sa aki'y hidhid
Hanggang maramdaman ko ang paninimdim
Na matagal ng bigat sa ating mga damdamin
Bubulong ka sa akin sa payapang siklab,
"Huwag hayaang kumisap ang apoy na ikaw lang liliyab."

Kung ang mga salita ay kayang magbunsod ng ulan
Alam kong aawitan mo ako sa gitna ng aking kadustahan
Hahayaang ang bawat patak ng tubig
Gaya ng damdaming kahit hingalo sa iyo ay umiibig
Hahayaan mong ang aking apoy
Mamatay na tila lasong dumadaloy
Habang ako ay nilalansi ng iyong salitang mapusok
"Huwag hayaang dalhin ka sa direksiyong ikaw ay matutupok."

Kung ang mga salita ay kayang magbunsod ng bagyo
Marahil dudurugin mo ako habang nasa opyo
Hahayaang bang lunurin ang apoy
Na tila ba ay ako lang ang magpapatuloy
Hahayaan mong wala ng mapagsidlan
Upang baka sakali ang pasan mo ay gumaan
Hahayaan mong pumanaw ang init
Baka ikaw ay protektahan kahit saglit
Habang aking ibinubulong sa iyo,
"Titigil din ang bagyo pati na ang salitang "tayo"."

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Magsasaka (Tula)

ni May Anne Joy D. Romanes majromanes57@gmail.com Magiting na tao, Atin s'yang hangaan Hindi man kilala, Bayani ng bayan Hapo sa trabaho, Babad sa arawan Kanyang hanapbuhay, Pakainin si Juan Binabalewala, Mahalaga pala Kanyang bawat kalyo, biyaya ang dala Sa hapag-kainan, dala'y pagpapala 'Pagkat siya'y sanay, 'Di nga sumasala Kung s'ya kaya'y wala, Sitwasyon lalala Saan ba kukuha, magugutom sila Gulay, prutas, palay, 'pag ito'y nawala Mahinang katawan, Sakit na malala Sa buong maghapon, Sakit sa katawan Anong igaganti, S'yang pasalamatan Kapos man sa luho, 'Di matatawaran Kanyang dugo't pawis, Serbisyo sa bayan
Read more

Filipino: Ang Wikang Mapagbago (Tula)

 ni May Anne Joy D. Romanes at Annarah D. Romanes Ang wikang Filipino ay tunay na pinagpala Pag-unlad at pag-angat—ito na nga ang simula Sa pagsasalita ng mga Pilipino, ito ay napagyayaman Sa paggamit nito, tiyak ang dagdag na kaalaman! Wikang Filipino—tunay na daymiko Iba’t ibang salita pinaghalo-halo Tulad ng mga lahing may iisang dugo Pagkakaiba’y pinag-isa ng wika ng pagbabago! Akala ng iba, dayuhang wika ay higit pa Ayaw nilang gamitin, sila daw ay nahihiya Nakakahiya naman sa kanila, baka daw yata sila ay lugi pa Ano kayang sasabihin nina Quezon, Rizal, at ni de Veyra? Siguro ay ‘di pa nila batid, ito ang wikang ipinaglaban Dugo at pawis, ‘di alintana basta ito ay malinang Gamitin sa pagbabago, pagyabungin at pagyamanin pa Lakas ng bansa tiyak aangat pa! Wika ay sumasabay sa panahon Ito ay dumadaloy, nagsasayaw sa alon Kaya nga’t wika, noon at ngayon Bagamat may pagkakaiba, iisa pa din ang layon Sandata tungo sa pagkakaunawaan
Read more